Yazı dizimiz, yeni bölümü ile devam ediyor. Bir önceki yazımı okumamış olanlar bu linkten okuyabilirler; DENGESİZ VE TUTARSIZ ANNE BABA TUTUMLARI.

Abartılmış Sevgi, Aşırı Koruyucu Anne Baba Tutumu

Aşırı koruyucu tutuma sahip anne babalar, gerektiğinden fazla kontrol, özen ve ilgi gösterilerek çocuğun her türlü ihtiyacını karşılamakta, her türlü hareketine ve ilişkisine sınırlamalar getirmekte, çocuk adına her türlü kararı vermekte, çocuğun gereksinim duymadığı olaylarda bile müdahale etmekte, çocuğun yapması gereken birçok şeyi, çocuk üzülmesin, yorulmasın, zorlanmasın düşüncesiyle kendileri yapmaktadır. (Derman, Başal; 2013)

Araştırma bulguları, annelerin koruyuculuklarının babalara göre daha fazla olduğunu ortaya koymaktadır. Anneleri çocuklarına karşı koruyucu bir tutum geliştirmesine iten nedenlerden bazıları şunlardır:

1. Annenin ilk çocuğunun ölmüş olması, birçok düşük yapması, zor bir hamilelik geçirmesi, güç doğum yapmış ya da uzun süren bir tedavinin sonucunda çocuk sahibi olmuş ve başka çocuk sahibi olma şansının olmaması.
2. Annenin kendi çocukluk ortamında sevgi ve şefkatten yoksun büyümüş olması.
3. Annenin evlilik hayatında eşinin çok az yer alması, eşinin beklediği ilgi ve sevgiyi bulamaması.
4. Annenin bilinç dışı düşmanlık ve itme duygusu.(Çağdaş, Seçer;2004)

Abartılmış sevgi, aşırı koruyucu anne baba tutumu ile büyüyen çocuklarda görülen etkilerin bazıları şunlardır;

• Çocuk kendi ayakları üzerinde durmakta güçlük çekebilir.
• Çocuk aileye bağımlı olabilir, özgüveni gelişemeyebilir.
• Ailesi tarafından kendi adına sürekli kararlar alındığından dolayı kendi başına karar vermede güçlük çekebilir.
• Yaşamı ile ilgili kararları kendisi almadığından dolayı yaşanan olaylardan kendilerini başka kişileri sorumlu olarak tutmaktadır.
• Aşırı koruyucu anne-baba davranışları, çocuklarda okul fobisinin ortaya çıkmasına gece altını ıslatmalara, içine kapanmaya ve utangaçlık görülebilmesine neden olmaktadır

                                                                                                          Psk.Dnş.Selda MUTLU

YARARLANILAN KAYNAKLAR:

Prof.Dr.Haluk Yavuzer. “Ana Baba ve Çocuk”. Remzi Kitabevi,7.Basım, İstanbul, 1994.

Yrd.Doç.Dr.Aysel Çağdaş, Yrd. Doç.Dr.Zarife Seçer.”Anne Baba Eğitimi”. Eğitim Kitabevi Konya, 2004.

Meral Taner Derman; Handan Asûde Başal “Okulöncesi Çocuklarında Gözlenen Davranış Problemleri ile Ailelerinin Anne-Baba Tutumları Arasındaki İlişki” Uludağ Üniversitesi, Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2(1), 115-144, 2013.