Enürezis (Altını Islatma) en az 5 yaşından sonra istem dışı, tekrarlayıcı, gece ve / veya gündüz altına idrar kaçırma olarak tanımlanabilir.

Çocuklar genellikle 2 -3 yaşlarına kadar altlarını ıslatırlar. Zamanla önce gündüz,  sonra gece olmak üzere bu durum düzelir. Ancak 5 yaşından sonra devam ediyorsa önemli bir sosyal ve medikal bir sorun haline gelir.

Çocuklarda enürezisin görülme oranı % 5- 15 arasındadır. Erkek çocuklarda daha sık olarak  rastlanmaktadır.

Vakaların % 80 – 85’ ini primer enüresis nokturna adı verilen bebeklikten itibaren süre gelen idrar kaçırma durumu oluşturur. Tuvalet eğitiminin düzensizliğinden ya da sinir –kas kontrolünün gelişimindeki gecikmeden  kaynaklanabilir.

Sekonder enüresis nokturna ise en az 6 ay- 1 yıl kuru kaldıktan sonra idrar kaçırmaya başlanması durumudur. Yeni kardeşi doğumu gibi stress anlarında belirginleşir.

Enürezis, tırnak yeme, parmak emme, kekemelik  gibi belirtilerle birlikte de görülebilir. Mesane dolduğunda uyanma gibi mekanizmaların oluşumunda bir gecikme olduğu düşünülmektedir.

Tedavide ödüllendirme  ve alarm tedavisi denilen sistemler kullanılabilir. Uzun sureli, ısrarlı bir tedaviyi gerektirir.

İdrar torbasının çalışmasını düzenleyici ilaçlar da ürolog gözetiminde kullanılabilir.

Birçok aile, çocuğun yatağını ıslatmasının tembellik ya da psikolojik nedenlerden kaynaklandığına inansa da psikolojik faktörler genelde sonuçtur. Anlayış ve sabır, aile ve çocuk arasındaki olumlu iletişim tedavide başarının en önemli noktalarını oluşturur.

Dr. Pınar Berik Keskin

Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı