Aldığım eğitim çocukların yaş dönemi özelliklerine dair farkındalığı gerektirdiğinden kendi çocuğumun güçlü ve desteklenmesi gereken alanlarını pek çok anneye göre daha çabuk fark edebiliyorum. Bu her zaman böyle midir? Elbette ki hayır. İnsanın duyguları işin içine girdiğinde objektifliğini kaybettiğinden “söküğünü dikemeyen terzi” olduğum durumları da sizlerle buradan paylaşmayı ihmal etmeyeceğim.

            Kızımın bütünsel gelişimini göz önüne aldığımda çok küçüklüğünden itibaren “beden koordinasyonu ile ilgili özgüveni” düşüktü. Doktorunun “fiziksel gelişiminde bir sorun yok” mesajlarına rağmen 10 aylıktı ilk emeklemeye başladığında. Öncesinde daha kolay, güvenli ve eğlenceli bir çözüm bulmuştu kendince; yuvarlanmak. Yürüme aşamasında da benzer bir tablo çizdi. Tutunarak sıralama yaptığı zamanlarda dikkati dağılırsa tutunmadan da durabildiğini, hatta 1-2 adım attığını gözlemlesek de fark ettiği anda tutunuyor ya da yürümek istediğinde yardım istiyordu. Bu konudaki özgüvenini nasıl destekleyebiliriz diye düşündüğümde eğitimci iç sesim akrandan model almanın şart olduğu konusunda baskın çıktı. Bunun en güzel ortamı parklardı. Ancak beyinde gelişimin kaba motordan ince motora doğru olduğunu bildiğimden bir başka deyişle beden koordinasyonu zayıf olan çocukların yarın öbür gün doğru kalem tutuşuyla ve inci gibi yazmaları pek olası olmadığından işi şansa bırakmak istemedim. İlk adımı yapılandırılmış bir ortamda, bir eğitimci eşliğinde atmak istedim. Gözlemlerine güvendiğim arkadaşlarıma danıştım, internetten araştırdım, deneme derslerine katıldım. Sonunda doğru adresi buldum KindyRoo Ataşehir. Karar vermemde birkaç etken rol aldı. Her şeyden evvel ilgili ve güler yüzlü yaklaşımları, “süreniz doldu, gidebilirsiniz, sıradaki gelsin” tarzından uzak oluşları, bir eğitim programını takip etmeleri, çocukları orada eğlendirerek geliştirmek yanında anne-babayı eğitmek gibi bir misyona sahip olmaları ve tabiî ki kızımın daha 5. dakikada beni bırakıp öğretmenine sarılmasıydı :). Kurum yöneticisi Neslihan hanımdan, eğitmenimiz Ayşegül hanıma ve çeviklikleri ile kızıma model olan akranları ELİZ ve ULAŞ’a teşekkürü bir borç bilirim. Taşınmamız dolayısıyla KindyRoo’ya sadece 1 dönem devam edebildik ancak bütün yazı parklarda geçirdik. Kızım şimdi mi nasıl? Elbette ki hala temkinli bir çocuk, ancak artık denemekten korkmuyor, parkta akranlarını pür dikkat izliyor, taklit ediyor ve başardığı her hareketi keyifle tekrar tekrar yapıyor.

            Öğrenme sürecinde akranların önemini akıldan çıkartmayalım diyerek sözlerimi noktalıyorum…    

Psk. Dan. Yelda ARSLAN