İlkokuldayken öğretmenimiz yazı dilimizin gelişmesi için günlük tutmamızı tavsiye etmişti. Seneler geçti, hala günlük yazma alışkanlığım devam ediyor. Geçmişe dönüp baktığımda olayları kendi kalemimden okumak çok büyük keyif veriyor. Şimdi iyi ki öğretmenimin sözünü dinlemişim de bu alışkanlığı edinmişim diyorum. Günlük tutmanın faydalarını düşünürken kendimi bu yazıyı yazarken buldum.

Birey sorunlarını başkalarıyla paylaşma ihtiyacı duyuyor olsa da, zaman zaman yargılanabileceğini düşünüp karşısındakine her şeyi olduğu gibi anlatmayabilir. Bu durumda duyguları kaleme almak bireyi rahatlatır.

Günlük tutan birey, yazdıklarının kimse tarafından okunmayacağından emin olduğunda her şeyi olduğu gibi yazar. Başlarda yazıları tek taraflı bile olsa zaman geçtikçe, birey tarafsızlaşmaya hatta kendini eleştirmeye başlar. Birey kendiyle yüzleşir, kendi hatalarını farketmeye ve hatalarından ders çıkarmaya başlar.

Stresle başa çıkmak için de günlük tutulabilir. Birey her kaygı duyduğunda not almayı alışkanlık haline getirirse, geçmişte yaşadığı sorunları ve bu sorunlarla nasıl başa çıktığını okuyarak kendisine yardımcı olabilir.

Günlük yalnızca mutsuz olunduğunda tutulmamalı. Birey yapmaktan keyif aldığı şeyleri de yazarsa, keyif aldığı şeyleri yapma sıklığı artar. Kendine hedefler koyup, bu hedeflere ulaştığını günlüğünden takip edebilir. Hedeflerine ulaştığını fark ettiğinde ise hem içsel motivasyonu hem de özgüveni artar.

Genelde hangi tarihte ne yapıldığını akılda tutmak oldukça zordur ve yaş ilerledikçe hafıza daha çok zayıflar. Günlük tarih atılarak yazıldığı için, bireyin özel günleri hakkında ipucu verir. Geçmişine dönüp bakmak isteyen birey yazdığı günlüğü ile zamanda yolculuk yapabilir. Eğer birey kendisinden sonraki nesillere kendinden bir parça bırakmak isterse, duygularını kaleme aldığı bir günlük çok güzel bir hediye olabilir.

Günlük tutmak kimi zaman, vakit kaybı gibi görülebilir ama her insanın kendisine zaman ayırması gerektiğini unutmamak gerekir. 

Günlük tutmanın en güzel yanı, yaş sınırının olmaması. Her isteyen her yaşta günlük tutabilir. Üstelik edebi bir dil kullanmak da şart değil ama insan ister istemez güzel kelimeler seçmeye özen gösteriyor, bu da günlük yazmayı renklendiriyor. 

Psikolog Balsu Uğurluoğlu