2355
Anne babalar ile konuşmalar sırasında çocuklarının akademik alanda ne kadar başarılı, hafta sonları spor veya sanat dalları ile uğraşan, boş zamanlarında birbirinden farklı kurslara ya da çalışmalara katıldıklarını öğrenip hayrete düşebilirsiniz. Onların hayatlarının da aslında çalışma yaşamında olan insanlar gibi yoğun olduğunu görürüz. Peki çocuklarımızı küçük yaşlardan itibaren zamanını iyi kullanmayı sağlaması ya da kendini geliştiren faaliyetler içerisinde olmaları yanlış mı? Tabii ki değil.
Çoğu kişinin aklında çocuk sahibi olmadan önce, onu nasıl yetiştireceğine dair düşünceler, kurallar vardır. Hatta bazen çocuğumuzun sahip olacağı karakter veya fiziksel özellikleri hakkında bile hayal kurarız. Günümüz dünyasının getirmiş olduğu ve belli alanlarda farklı amaçlar için desteklenen ‘mükemmellik’ kavramının hepimiz etkisi altında kalıyoruz. Çocuklarımızın da bu kavramın ön plana çıktığı bir dünyada arkada kalmaması için kendimizce gereken çabayı gösteriyoruz. Belki de doğum öncesinde kafamızda ideal çocuk ile ilgili bir taslak belirliyor ve çocuğumuz dünyaya geldikten sonra bu yönde hareket ediyor; onun özelliklerini, yeteneklerini ve isteklerini dikkate almadan hareket ediyoruz…
Çocuğun başlarda herhangi bir alanda deneyimi olmadığından, hangi alana ilgisi olup olmadığının anlaşılabilmesi için ona fırsatların yaratılması önemlidir. Küçük yaşlardan itibaren çocuklarınızı gözlemlediğinizde merak ettiği alanlarla ilgili izlenim edinmeniz mümkündür. Bunun yanı sıra gelişimi için yararlı alanları denemesi için cesaretlendirebilir ve ilgilerini gözlemleme fırsatı elde edebilirsiniz. Örneğin beden koordinasyonu için jimnastik, kendini ifade becerisi için yaratıcı drama, stratejik düşünebilme ve muhakeme becerisi için satranç, takım ruhunu geliştirmek için basketbol vb etkinliklere yönlendirebilirsiniz. İstekli bir şekilde gitmeye devam ediyor ve yaptıklarından keyif alıyorsa, onu destekleyebilir ve kendisini o alanda geliştirmesi adına yapılabilecekler adına araştırma yapabilirsiniz. Çocuğunuz sürekli şikayet ediyor ve katılımla ilgili mutsuz bir tutum sergiliyorsa, onunla karşılıklı konuşarak bir durum değerlendirmesi yapabilirsiniz. Yaptığı aktivitelerden memnun değilse, onun ne yapmaktan keyif alabileceğini sorabilir ve birlikte araştırabilirsiniz.
Çocuğunuzun her alanda üstün başarı sergilemesiyle ilgili beklenti içine girilmesi de onda kaygı yaratacaktır. Çocuğun yaptığı faaliyetten zevk almasının en önemli faktör olduğunu unutmamaya çalışmalıyız. Bazen de çocuklarını çevresindekiler ile kıyaslayan anne babalarla karşılaşırız. Diğer çocukların yaptıklarını kendi çocuklarının da yetenekleri olsa da olmasa da yapmaları için zorladıklarını; denediklerinde performanslarını yeterli görmediklerini görürüz. Bu durumda çocuk ne yapmaktan çok fazla keyif aldığı bir faaliyetin içinde olmakta ne de yaptıklarından dolayı ailesini memnun edebilmektedir.
Bazı anne babaların çocuklarını her alana katma çabasının altında daha farklı bir sebep yer almaktadır. Kendi çocukluğunda imkanları olmadığından dolayı bir takım faaliyetlerden mahrum kaldığına inanan anne babaların, çocuklarının da aynı şeyleri yaşamasını istemediklerinden dolayı önlerine sınırsız olanakları sunduğunu görürüz. Çocuğumuz bunları değerlendirmediğinde ya da ilgilenmediğinde de anlam vermekte zorlanırız. Burada kendi yapmak istediklerimizle çocuklarımızın ayrımını yapmak büyük önem taşır.
Çocuklarımızın her alanda başarılı olması gerçekçi bir istek değildir. Bu durumda tüm çocukların aynı özellikler taşıdığı tek tip bir dünyanın içine girerdik. Her çocuğun kendine özgü bir rengi vardır ve anne babaların ve eğitimcilerin çocuklarda bunu keşfetmeleri için çaba göstermesi gerektiğini düşünüyorum. Zaman içerisinde onların kendilerini keşfettikçe, imkanlar sunulduğunda doğal olarak ilgili alanlara yöneldiklerini görme imkanı elde edeceğiz.
Psk. Dnş. Selda Mutlu